Dries Van Laethem (°1996) maakt contrapuntische evenwichtsoefeningen of puntdichten die doen denken aan de schermende flaneurs van Baudelaire. Een gebruikt metalen rek rolt zich op als een insect en wordt in die houding bevroren door een nauwelijks zichtbare staalkabel.

De dingen proberen in de hoogte te klimmen, maar hun voeten zijn wieltjes of zware klompen en hun reiken is zowel koddig als sierlijk. De voortgebrachte sculpturen zijn niet log, overwerkt, stroef of beduimeld. Ze hebben iets straks, iets dansants en iets grappigs (bijvoorbeeld het klunzige laswerk). Ze herinneren ons eraan dat humor en poëzie scheuren trekken in de beeldende voorhang die ons beschermt tegen de chaotische, bedreigende werkelijkheid, maar ons tegelijk gevangen houdt door de mogelijkheden van diezelfde werkelijkheid aan ons blikveld te onttrekken.